Ankara’nın (foto) blokları
Meydana bakan bir dizi iki katlı ev. Karşı
sırası traşlanmış bir sokak kalıntısı. Çoğu metruk. Tümü harap. Partinin ilçe binası
o iki katlılardan biriydi. Toplantılarda sobayla değil nefesle ısınılırdı. Yine de gözler parlardı. Kimi zaman camları kırılır, kimi zaman molotof duvarda patlardı... Yürüyüş kolunun
en genç, avazı en çok duyulan kalabalığıydı Altındağ. Daha ileride Solfasol. Havaalanına
dergi kargolamaya giderken yanından geçilirdi. Bir nevi köy gecekondu.
Yıllar sonra havaalanından şehre doğru giderken yıkım alanları. Hatta cami
harabeleri. Molozlar toplanmamış. Artık ‘temiz’ olan protokol yolu boyunca kurulmuş
bir ibret sahnesi. Gitgide İstanbul’da ağırlanmak isteyen devlet ve hükümet başkanları Çankaya’ya çıkarken ‘Ankara’nın taşı’nı şöyle bir görsün diye.
Ferhat’ın (Özgür) sergisine gidince bendeki Ankara’yı yazmadan edemedim. Serginin adı Şehir Defteri (City Log). Her gün önünden geçiyor olabilirsiniz. Galatasaray’da meydanın orada. Şöyle bir dalın içeri. Kısacık videolara vakit ayıramasanız bile. Kent bloklarına bakın. 21. yüzyılda 100. yaşını dolduracak cumhuriyetimizin başkentine bir bakın.
Çadır medeniyetinin harikulade rönesansını göreceksiniz.
Ferhat sanat(lar)ın tarihine ya da bugününe gönderme yaparken ikirciklenmiyor. Estetiğin narin kanatlarını çıkarıp başından ulvi
halesini kaldırıyor. Lorca’nın adına duende dediği (o tercüme dahi edilemez şey) yerin büyüsü beyninde, habamam yaratıyor.
Ankara hep bir Orta Anadolu şehriydi. Cumhuriyetin küçücük mührünü kalbinde taşıyarak. Şimdi Ankara bir Orta Asya
varoşu. O mühür de eski bir kartpostalınki
kadar silik.
Ya İstanbul? Fay hatları kırıldıkça yenileri oluşuyor. Başta şehirciler hepimizi şaşırtıyor. Şaşırtacak. En aynı olduğu zaman bambaşka. En İstanbul olduğunda bir Karadeniz kasabası.
Gecekondu sahibiyle (yerel ve merkezi)
yönetim arasındaki sessiz anlaşma bozuldu. Yeni anlaşma gecekondu (kent bloğu) müteaahhidiyle yapıldı. Uygulamada.
Tartışma süredursun. İkinci cumhuriyet
ilkinin sindirim organlarından doğmakta.
Serhan Ada, Radikal
14.02.09
|
