Lütfen safları sık ve düzgün tutalım!
Avrupa Birliği sizin için ne anlam ifade ediyor bilmiyorum ama, benim için, geçen hafta, Kasımpaşa’da arabamın lastiğinin aniden patlaması yüzünden yanaştığım ilk oto lastiği tamircisinde, iş arasında, iki kalfa arasında geçen şu konuşmadan ibaret!
‘Abicim şu bizim arka sokaktaki doğalgazcı Osman’a ne oldu?
Ya, Osman taşındı haberin yok mu?
Yok valla! Nereye taşındı?
Yukarda ana caddede yeni bir dükkan açtı.
Niye, n’oldu ki?
Valla anlattı ama ben de tam anlamadım. Avrupa Birliği standartlarına uygun olmak için uyum mudur nedir, öle bişi varmış, dükkanın ana caddede ve 80 metreden büyük olması gerekiyormuş. Epey de masraf etti biliyon mu?’
‘Ulan Avrupa’nın doğalgaz tesisatçısı Osman’ın dükkanıyla ne alıp veremediği var?Desene yakında bizim 40 yıllık lastik dükkanına da yol görünecek...’
Şaka gibi değil mi? Değil, gerçek!
Biz farkında olsak da olmasak da Türkiye inanılmaz derecede hızlı ve kompleks bir değişim sürecinden geçiyor.
Öyle üst perdeden, mutantan bir değişim değil bu..
Alttan alta akan fakat kılcal damarlarımızda dolaşıma giren bir değişim.
Hem sadece bizi de kapsamıyor. Bizimle beraber Avrupa Birliği de dönüşüyor.
Nasıl mı?
Lütfen bu gün Referans’ta yayımlanan "Türkiye’nin 12 AB havarisi" ve "Avrupa Takımı sahaya çıktı" haberlerini, Türk siyasi tarihinin son on yılını bir film gibi gözünüzün önünden geçirerek yeniden okuyun.
Daha düne kadar "İkinci Cumhuriyetci, rejim düşmanı, liboş, dönek" gibi saçma sapan sıfatlarla "sistem dışı"na itilen aydınların, bugün, Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanlığı adına, "eleştirelliklerinden ödün vermeden" gayri resmi büyük elçiler olarak, tüm Avrupa Birliği ülkelerini, nasıl karış karış dolaştıklarını göreceksiniz.
Gökçe Aytulu, keyifli bir üslupla kaleme aldığı haberinde; Dışişleri Bakanlığı’nın isteğiyle, yedi ay önce, toplam 40 kişilik bir Avrupa Birliği İletişim Grubu oluşturulduğunu belirtiyor. Grupta Mehmet Altan’dan, Ali Bayramoğlu’na, Eser Karakaş’tan, İlter Turan’a Türkiye’nin resmi devlet politikalarını kıyasıya eleştirmiş 12 entelektüel var. Ve adeta Hz. İsa’nın 12 havarisi gibi, adım adım Avrupa'yı dolaşıp, Türkiye'nin AB üyeliğinin her iki tarafa getireceği faydaları Avrupalı kanaat önderleriyle tartışıyorlar.
Fakat bir farkla!
Onlar propagandist bir üslupla değil, tüm gerçekliği ile AB Türkiye ilişkilerini masaya yatırıyor.
Devletle doğrudan ilişkisi olmayan akademisyenlerin böyle bir çaba göstermesinin siyasi inanılırlık açısından önemini vurgulayan Eser Karakaş, "Avrupa'daki karar alıcılar, toplum örgütleri artık devlet ağzıyla konuşan insanları görmek istemiyor çünkü o argümanları ezberlediler" diyor.
Dahası Avrupalı siyasi elitin Türkiye’nin müzakerelere başlamasına sıcak baktığını, fakat Avrupa kamuoyunun henüz tam olarak ikna edilemediğini belirtiyor.
Bu yüzden de resmi görevlilerin dışında, eleştirel bakış açısına sahip aydınlar, Türkiye’nin müzakerelere başlamasının faydalarını, Avrupa kamuoyunu etkileyen medya, üniversiteler ve sivil toplum kuruluşlarına direk anlatmalı diyor.
Buna karşılık, Avrupa Komisyonu Türkiye Temsilciliği'nce oluşturulan, aralarında bürokrat, gazeteci, akademisyen ve sivil toplum kuruluşu temsilcilerinin de yer aldığı 150 kişilik "Avrupa Takımı"nın, tüm Türkiye’yi karış karış dolaşarak, bizlere AB'yi anlatacağını öğreniyoruz. Biz Avrupa’da, onlara Türkiye’yi, onlar da Türkiye’de bize AB’yi anlatıyorlar.
Yani onlar bizi, biz de onları dönüştürüyoruz. Öyleyse bırakalım "saflar belli oldu" gibi dışlayıcı anonsları ve her bayram namazında cemaati camiye sığdırabilmek için yapılan o kucaklayıcı çağrıya kulak verelim.
"Muhterem cemaat, kardeşlerimizin dışarıda kalmaması için lütfen safları sık ve düzgün tutalım!"
Eyüp Can, Referans G.
4.06.04
|
