İkinci Cumhuriyet ve Anayasa
İkinci Cumhuriyet ve Anayasa
Şimdi tepiniyorlar:
- İkinci Cumhuriyet olmasın.
İkinci Cumhuriyet ne?
Cumhuriyetin demokratikleşmesi.
Tepinenlerin derdi ne?
Altı Ok’çu cumhuriyet.
İçinde halk egemenliğinin bulunmadığı, demokratik kuralların işlemediği, çoğulculuğun dışlandığı tek parti dönemi...
***
Soruyu şöyle de sormak mümkün:
- Demokrasi mi olsun, Kemalizm mi?
Bulanık suda avlanmak istediklerinden kavramları hep çarpıtıyorlar.
Biz de o kavramları berraklaştırmaya uğraşıyoruz.
Mustafa Kemal Atatürk buranın tarihsel bir lideridir, Kemalizm tek parti zihniyetidir, demokrasi ise halk egemenliği ve çoğulculuktur.
Kemalizm’de ‘demokrasi’ yok... Ama demokrasilerde ‘Kemalist görüşlere’ yer var.
Ama onlar ‘illaki demokrasi olmasın’ diye tepiniyorlar.
Bu halk düşmanlığının sebebi ne?
Niye demokrasiye bu kadar karşısınız?
***
Sağlıklı bir ülkede, ‘Batı standartlarında gelişmiş bir hukuksal yapı, bunun güvencesi altındaki bir katılımcılık ve çoğulculuk bizim toplumsal sorunlarımızı çözer, bu nedenle cumhuriyeti tek parti özelliklerinden arındıralım, demokrasiyle taçlandıralım’ diyene zorlama manşet, ısmarlama yazıyla suni ve anlamsız bir muhalefet olur mu?
Üstelik bunlar güya modern...
Üstelik bunlar güya Batılı...
Ama ‘halk’ deyince, tüyler diken diken.
Halkımızı beğenmiyorlar.
Ülkeyi yıllarca iç sömürge mantığıyla yönet... Zenginleşmeyi ve özgürleşmeyi rafa kaldır... AB standartlarından dört bin noktada geri bırak... Ülkeni geriliğe ve çağdışılığa mahkum et... Sonra da ‘şarap içiyorum demek ki çağdaşım’ de.
Çağdaşlık mideden değil beyinden geçiyor.
Ama bunu anlamak için galiba insanın beyninin midesinden büyük olması gerekiyor.
***
Türkiye Cumhuriyeti askeri bir cumhuriyettir...
Cumhuriyetin temel mutabakatı ‘asker ve sivil bürokrasiye’ dayanır.
1982 Anayasa’sının dünyadaki gelişimin tersine ‘bireye karşı devleti koruması’ bu yüzdendir...
1913 yılındaki geçici olarak konan ‘memurin muhakemat’ yasasının bir türlü kaldırılmaması da bu yüzdendir...
27 nisan muhtırası da bu yüzdendir...
Temel korku şu: ‘Aman halk yönetimde söz sahibi olmasın.’
Ne olsun? Birinci cumhuriyet olsun.
Ne olsun? İçinde demokrasiyi barındırmayan Kemalist cumhuriyet olsun.
Devlet eliti, halka ‘başöğretmenlik’ adı altında zorbalık eylesin.
***
Türkiye, bürokratik elitin başında boza pişirmesine bu kez çok güçlü ama aynı oranda bilinçli bir şekilde ‘dur’ dedi.
İlk defa ‘bürokratik elite’ öykünmeyen...
Geldiği ortama sırt çevirmeyen...
Olduğu gibi duran insanlar, ‘birinci cumhuriyetin halka yasak olan alanına’ girdi.
Türkiye normalleşme ve demokratikleşme yolunda ciddi bir adım attı.
***
Bu kalıcı olacak mı? Yeni anayasaya bağlı.
Halk egemenliğine dayalı...
Eski asker-sivil bürokrasi iktidarını tamamıyla ortadan kaldıran...
Tek parti zihniyetine son veren...
AB standartlarında temel hak ve özgürlükleri kalıcı hale getiren...
Demokrasiden başka zihniyete imkan vermeyen bir anayasa olacak mı, olmayacak mı? Olabilirse... Bu, ‘İkinci Cumhuriyet’in...
Ve gerçek demokrasinin başlangıcı sayılabilir.
***
Devleti oluşturan hukuksal yapıdaki ‘temel mutabakatın’ değişmesi...
Bürokratik elit egemenliğinin yerine halk egemenliğinin konması...
Cumhuriyetin kesinkes demokratikleşmesi...
İkinci Cumhuriyet’e geçilmesi...
Bu, Türkiye’nin büyük dönüşümünü sağlar.
Zengin ve özgür bir ülke olabiliriz.
Hem iç... Hem de dış şartlar açısından böyle bir imkan var.
Bir yandan AB sürecini hızlandırmak, öte yandan cumhuriyeti demokratikleştirmek mümkün.
Yeter ki halkın beyan ettiği iradeye uygun bir siyasal kararlılık olsun.
O zaman bu ülke mutlu olacak.
Mutlu olmayacaklar da var tabii.
Onlar da emekliliğin yalnızlığında şaraplarını içerken birkaç damla gözyaşı dökerler.
Belki o yaşlar biraz temizler ruhlarını.
Mehmet Altan,Star
17.09.2007
| 
