Medyada 2. Cumhuriyet > Fatih YaşlıI: Türkiye’de bir iç savaş yaşanıyor

FATİH YAŞLI: TÜRKİYE’DE BİR İÇ SAVAŞ YAŞANIYOR

ABANT İZZET BAYSAL ÜNİVERSİTESİ ÖĞRETİM ÜYESİ DR. FATİH YAŞLI:
Türkiye’de bir iç savaş yaşanıyor
DENİZ COŞAN
İzzet Baysal Üniversitesi öğretim üyelerinden Dr. Fatih Yaşlı, Türkiye’nin “özgün bir cepheleşme içinde” tam bir egemenlik mücadelesine sahne olduğunu ileri sürüyor. “Henüz kitlelerin değil, ama değerlerin, paradigmaların ve iki farklı rejim tasavvurunun mücadelesi anlamında bir iç savaş” yaşandığını savunan genç biliminsanı, yaşanan gerginliğin, “kurumlararası bir çatışma olmaktan çok, bütün kurumlar içerisindeki yeni rejim yanlıları ile bu yeni rejim inşasına karşı duran güçler arasındaki bir savaş” olarak adlandırılabileceğini belirtti. Bu cepheleşmenin tarihsel bir arka planı bulunduğuna da dikkat çeken Yaşlı’ya göre, AKP’nin hedefi, diktatöryel bir nitelik taşıması kaçınılmaz görünen liberal ve muhafazakâr bir rejim kurmak, yargı ve ordudaki muhalif unsurları tasfiye etmek. Fatih Yaşlı, gazetemizin sorularını yanıtladı...

»‘Bilim ve Gelecek’ dergisinin Mart 2010 sayısında olduğu gibi, son yazılarınızda ve ‘Kinimiz Dinimizdir’ başlıklı yeni kitabınızda da ısrarla Türkiye’de açıkça bir rejim savaşı yürütüldüğüne dikkat çekiyorsunuz.
Rejim savaşı ile aslında iki farklı cumhuriyet tasavvurunu ve buna uygun siyasal projeler arasındaki egemenlik mücadelesini kastediyorum. Bağımsızlık, aydınlanmacılık, kamuculuk gibi değerleri sahiplenen “1923 paradigması”, aslında İkinci Dünya Savaşı’nın ardından Türkiye’nin Soğuk Savaş’taki safını “Hür Dünya” olarak belirlemesiyle aşınmaya başlamıştı. Devlet, komünizm tehdidine karşı dini bir araç olarak kullanmaya yine bu dönemde karar verdi ve kapılarını sağcı kadrolara açtı. 1960’larda solun yükselişiyle birlikte Türk-İslam sentezi giderek devletin gayri resmî ideolojisi konumuna yükseldi. 12 Eylül, Atatürkçülük adı altında birinci cumhuriyetin temellerine yönelik en büyük saldırıydı. 24 Ocak Kararları ile ekonomi sınırsız bir liberalleşmeye açılırken Kuran kursları, imam-hatipler ve tarikatlarla Türkiye’nin hızla muhafazakârlaşmasının zemini açılıyordu. Turgut Özal iktidarıyla birlikte muhafazakâr sermaye de palazlanmaya ve ihracat yoluyla küresel kapitalizme eklemlenmeye başladı, bu sermaye 2000’li yıllarda AKP’nin ardındaki temel güçlerden birini oluşturacaktı. 1980’ler ve 90’lar boyunca sivil toplumculuk ve liberalizm de entelektüel alanda hegemonik bir nitelik kazandı ve 28 Şubat sonrasında liberallerle muhafazakârlar ortak düşman algısı üzerinden bir müttefiklik ilişkisine girdiler. Bu ilişki, AKP iktidarı ve Türkiye’nin AB üyelik süreci ile daha da ivme kazandı ve özellikle Ergenekon süreciyle birlikte rejimi değiştirmeyi, bir ikinci cumhuriyet kurmayı hedefler hale geldi. Bugün olan biteni, “1923’ün ilerici bütün değerlerini reddeden bir yeni cumhuriyet fikrinin iktidara yürüyüş süreci” olarak değerlendirebiliriz. Kanımca bu sürecin sonlarına doğru yaklaşmış bulunuyoruz, bir anayasa değişikliği aslında simgesel olarak yeni rejimin kuruluşu anlamına gelecek.

»Bir “sessiz” iç savaşın, nihai ve gürültülü aşamasına yaklaştığımızın göstergeleri kabul edilebilir mi? Eğer öyleyse, AKP bu gürültüden ne çıkarmayı hedefliyor?
Kitlelerin birbirini katletmeleri anlamında değil, ama değerlerin, paradigmaların ve iki farklı rejim tasavvurunun mücadelesi anlamında bir iç savaş yaşadığımızı söyleyebilirim. Sözkonusu olan kurumlar arası bir çatışma olmaktan ziyade bütün kurumlar içerisindeki yeni rejim yanlıları ile bu yeni rejim inşasına karşı duran güçler arasındaki bir savaş.
Dolayısıyla gerilimin tarafları da AKP ile ordu olmanın çok ötesine geçiyor. AKP’nin hedefi, diktatöryel bir nitelik taşıması kaçınılmaz görünen liberal ve muhafazakâr bir rejim kurmak ve hem yargıdaki hem de ordudaki muhalif unsurları tasfiye etmek. Yapılacak anayasa değişikliğinin temeline yargı reformunun yerleştirilmesi de bu nedenle bir tesadüf değil.

»Türkiye’de, ilericilik hangi paradigma veya modelden güç alabilir?
İlericilerin ve sosyalistlerin cumhuriyetin kazanımlarının gerisine düşmeleri sözkonusu olamaz. Ancak bugünkü koşullarda cumhuriyetçi olmak demek onu 1923’ün çok daha ilerisine taşımak demektir. Bu ise merkezinde emeğin olduğu yeni bir yurttaşlık fikri ile temellendirilebilir.
BİRLEŞTİRİCİ TEK GÜÇ, EMEK
Emek, TEKEL direnişi örneğinde görüldüğü üzere bu ülkedeki farklı etnik kökenlerden ve farklı mezheplerden gelen insanları bir araya getirebilecek, birleştirebilecek olan tek güçtür. Dolayısıyla cumhuriyetçi güçler, yüzlerini daha çok sola ve daha çok emeğe dönmek durumundadırlar. Aydınlanma da, bağımsızlık da, günümüz Türkiyesi’nde emeğin yanında saf tutmaksızın savunulabilir değerler olmaktan çıkmıştır. Çünkü emekçilere yönelik saldırı ve ile cumhuriyete yönelik tasfiye operasyonu aynı siyasi özneler tarafından sürdürülmektedir.

»Son dönem Türkiye’de liberal, dinci ve hatta ırkçı  “aydınlar”ın bir koalisyonundan söz edebiliyoruz. Siz bu koalisyonu nasıl değerlendiriyorsunuz? Bunlar sizce ne yapmak istiyorlar ve nasıl bir sonuç alabilirler?
Liberallerle dinciler, muhafazakârlar arasındaki ittifak girişimlerini Osmanlı-Türkiye siyasi tarihi boyunca gözlemleyebiliyoruz...
Prens Sabahattin’den devralınan siyasi miras, önce meclisteki İkinci Grup, sonra ise Serbest Cumhuriyet Fırkası ve Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası adı altında örgütlendi. Demokrat Parti, Adalet Partisi, ANAP ve AKP’yi de bu geleneğin takipçisi partiler olarak görebiliriz. Liberal-muhafazakâr ittifak 2000’lerin ilk 10 yılında hem siyasi hem de ideolojik hegemonyasını kurdu ve yerleştirdi. Artık tezler, makaleler ve kitaplar da bu hegemonyanın dili içerisinden yazılıyor ki, bu, aslında yeni bir tarih yazımı ve aynı zamanda yeni bir resmî ideoloji demek. Dolayısıyla da liberal-muhafazakâr ittifakın, yeni rejimin yeni resmî ideolojisini ve resmî tarihini yazdığını söylememiz mümkün görünüyor.
»KİMDİR... Dr. Fatih Yaşlı, 1979 yılında Ankara’da doğdu. Lisans eğitimini Gazi Üniversitesi Maliye Bölümü’nde 2001 yılında tamamladı. Aynı yıl İzzet Baysal Üniversitesi’nde siyaset bilimi yüksek lisansına başladı ve Uluslararası İlişkiler Bölümü’nde Siyasi Tarih araştırma görevlisi oldu. 2004-2008 yılları arasında Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü’nde doktora yaptı. Doktorasını tamamladıktan sonra İzzet Baysal Üniversitesi’ne dönen Yaşlı, halen bu üniversitede öğretim üyesi olarak görev yapıyor. İlk kitabı ‘Hayatın Olumlanması Olarak Felsefe Nietzsche ve Marx’ Kasım 2008’de, ikinci kitabı ‘Kinimiz Dinimizdir - Türkçü Faşizm Üzerine Bir İnceleme’ ise 2009 yılında yayımlandı.
 

birgun.net, 21.04.2010

Konu ile ilgili sayfalar...
7/3/2017 - 15 Temmuz’un ilk entelektüel sonucu ...
9/20/2016 - Garip ilişkiler...
8/16/2016 - Mehmet Altan: Türkiye, 'İkinci Cumhuriyet' kavramına mecburen geri dönecek...
8/12/2016 - Batı’nın “Yeni Türkiye” kuşkusu ...
4/25/2016 - Siyasal İslam ve İkinci Cumhuriyet ...
Bütün başlıklar için tıklayınız